Visie
Opvoeden is: veilig samen de wereld verkennen
Veilig
Ieder kind wil beschermd worden tegen alles wat het nog niet zelf het hoofd kan bieden. Voor veel oplossingen voor de uitdagingen die het tegenkomt, mist het nog de kracht, het inzicht of het zelfvertrouwen om ze zelf te kunnen kiezen. Daar gaan we hen dus mee helpen; beschouw het als 'mijn opdracht als opvoeder'. Niet, omdat ik als opvoeder zo goed voor een kind weet hoe je het beste dit leven leidt (want wie ben ik), maar door me in elk kind in te leven, door zijn mogelijkheden en moeilijkheden te achterhalen en door grenzen en alternatieven te bieden: het kind helpen, om wijs te worden uit de spelregels bij de verschillende levels in het levensspel.
Ik bied als opvoeder handvatten, waarmee het kind zelf leert sturen. En sommige deuren moeten nog maar even op slot blijven, omdat het daar achter levensgevaarlijk kan zijn (of er nog te veel troep die dit kind (nog) niet kan opruimen). Dus ik moet me als opvoeder vaak afvragen of ik het kind beveilig of dat ik mezelf ontzorg. Gelukkig kun je vaak aan het gedrag van een kind aflezen of je niet te veel - of de verkeerde - kamers dicht houdt, of er niet een paar verkeersborden van de weg af kunnen..
Samen
Ik in mijn eentje ben niet de enige opvoeder (it takes a village to raise a child). Je kunt alleen een goed deelnemer aan de gemeenschap worden als je daarin je plaats, je rol en je unieke mogelijkheden leert kennen en gebruiken. Geen mens kan zonder anderen zichzelf worden. Die anderen bieden je een voorbeeld van hún levenspad, aan hen meet je je af, anderen vertellen jou hoe ze je zien, en heel veel dingen krijg je niet zonder anderen voor elkaar. En samen kan zo vreselijk gezellig en inspirerend zijn.
Ik bied als opvoeder het kind dus zo veel mogelijk oefenkansen om zijn kwaliteiten in de groep te gooien en die van anderen op te vangen. Zo stimuleer ik samenspel en mede-leven.
De wereld verkennen
Als je je veilig voelt en je kunt de weg vragen, ga je natuurlijk op avontuur! Kinderen leren onbegrijpelijk goed, snel, intuïtief en vol overgave. Ze willen de ruimte (zoals buiten) en al hun mogelijkheden leren beheersen. Een spelend kind vergeet de tijd: alles is nieuw leuk en mag eindeloos geoefend worden. We zien later wel of het ook nuttig is. Je kunt een kind flink ontkrachten door zijn inspanningen af te doen als zinloos of kinderachtig.
Als opvoeder kijk ik wel graag mee: kan het zich nog veilig voelen, houdt het nog rekening met anderen? Dat betekent dus dat ik met het kind in gesprek ben over zijn ervaringen, dat ik vaak 'op mijn handen moet zitten' en mezelf tegenover mijn kind kan verantwoorden als ik iets verbied. Een opvoeder is betrokken en heeft vertrouwen en bewondering voor de moed en energie van elk kind om zich de wereld eigen te maken.
